Ο φιλόσοφος Νασίφρα έψαχνε για πολλά χρόνια και σε πολλές χώρες για την μυθική πέτρα του αγγίγματος για την οποία λεγόταν ότι αποκάλυπτε την αληθινή φύση όλων των πραγμάτων. Βρήκε όλα τα είδη των πετρών, από τους ογκόλιθους που είχαν λαξευτεί στις πυραμίδες των μοναρχών, μέχρι τα μικροσκοπικά πετράδια που ήταν ορατά μόνο μέσα από μεγεθυντικό φακό, αλλά καθώς κανένα από αυτά δεν έφερνε καμιά αλλαγή, ούτε κάποια φανερή μετατροπή στα υλικά με τα οποία τα έφερνε σε επαφή, ο Νασίφρα ήξερε ότι δεν ήταν αυτά τα οποία ζητούσε. Αλλά η αληθινή ύπαρξη της πέτρας του αγγίγματος είχε επιβεβαιωθεί από όλους τους αρχαίους συγγραφείς και σοφούς, και έτσι, παρά τους αυξανόμενους αριθμούς των άχρηστων ορυκτών και την έλλειψη της καλής ποιότητας, ένιωθε αποστροφή στην σκέψη να εγκαταλείψει την αναζήτησή του.
Μια μέρα, ο Νασίφρα είδε ένα μεγάλο στρογγυλό βότσαλο πεσμένο μέσα σε βούρκο και το μάζεψε από την δύναμη της συνήθειας, καθώς δεν είχε ιδέα ότι μπορεί να ήταν η πέτρα του αγγίγματος. Το χρώμα του ήταν ένα συνηθισμένο γκρίζο, και η μορφή του, όχι λιγότερο ασυνήθιστη από το χρώμα του. Αλλά καθώς ο Νασίφρα έπιασε το βότσαλο στο χέρι του, ξαφνιάστηκε, σε αντίθεση με την φιλοσοφική του ηρεμία, από τα παράξενα αποτελέσματα: τα δάχτυλα που έπιαναν την πέτρα, ξαφνικά έγιναν αυτά ενός σκελετού, λάμποντας άσπρα, αδύνατα και άσαρκα στο φώς του ήλιου. Και ο Νασίφρα κατάλαβε από αυτήν την ένδειξη ότι βρήκε την πέτρα του αγγίγματος. Προχώρησε σε πολλές δοκιμές των πρόσθετων ιδιοτήτων της και τα αποτελέσματα ήταν όλα μοναδικά. Του αποκαλύφθηκε το γεγονός ότι το σπίτι του ήταν ένας μουχλιασμένος τάφος, ότι η βιβλιοθήκη του ήταν μια συλλογή από σκουληκοφαγωμένα σκουπίδια, ότι οι φίλοι του ήταν σκελετοί, μούμιες, αγρίμια και ύαινες, ότι η γυναίκα του ήταν ένα φτηνό και κακό τέρας, ότι η πόλη που ζούσε ήταν μια μυρμηγκοφωλιά και ολόκληρος ο κόσμος ήταν ένας κόλπος σκιών και κενότητας. Πραγματικά, δεν υπήρχε όριο στις ενοχλητικές και τρομερές αποκαλύψεις που έκανε αυτό το φαινομενικά συνηθισμένο βότσαλο. Έτσι, μετά από λίγο, ο Νασίφρα το πέταξε, προτιμώντας να μοιράζεται με τους άλλους ανθρώπους τις κοινές αυταπάτες και τα φιλικά και καλά οράματα που έκαναν την ύπαρξή μας πιθανή.
English original: Η ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΑΓΓΙΓΜΑΤΟΣ (The Touch-Stone)